Hans heeft een origineel kantoorboek in zijn bezit, afkomstig uit de vroegere kantoorboekhandel van zijn vader. Het is een fraai boek met springrug en prachtig gemarmerde sneden.

Hans vertelt dat naar wens van de klant deze boeken voorzien werden van een met de hand vervaardigd alfabetsysteem en dat de pagina's óók handmatig genummerd konden worden met een numerateur. En dan te bedenken dat dergelijke boeken vaak ruim 500 pagina's telden!

Jaap heeft een groot en zwaar boek ter reparatie gekregen: de Heilige Schrift met platen van G. Doré.
Het boekblok zit prima in elkaar, maar de band is erg kapot.
De platten zijn samengesteld uit een dun en dik bord. Het dunne bord is bekleed met linnen en voorzien van een blind- en gouddruk. Maar die dunne platten zijn enorm beschadigd. Veel bekledingsmateriaal is verdwenen of gescheurd en de afbeeldingen op het kruis en in de cirkels zijn erg vaag. De rug van het boek is bekleed met leer en ziet er net als de opdruk goed uit.
Op internet vinden we een afbeelding van een vrij gaaf exemplaar, zodat we een beter idee krijgen van het voorplat. Maar nu is de vraag van Jaap: hoe repareer ik dit boek het beste?
We bespreken diverse mogelijkheden waarvan bewerken met Klucel en met op kleur gemaakt Japans papier waarschijnlijk de beste resultaten zullen geven.

het gehavende boek en rechts een vrij gaaf exemplaar

Anton en Dinie werken vandaag aan het "Beets-project''. Ze hadden al heel lang geleden bij de kringloopwinkel een JUBILÉ UITGAVE van Gedichten van Nicolaas Beets gekocht (zie verslag januari 2011) en omdat het boekblok met verroeste nietjes in elkaar zat het geheel opnieuw genaaid in 3 afzonderlijke deeltjes. Nu worden de boekjes rondgezet. Vervolgens wordt via een kleurenkaart een kleur uitgezocht voor de kopsneden en mengt Anton rood en geel in de juiste verhouding om tot het gewenste resultaat te komen.

schuren en poetsen

om een gladde snede te krijgen

schilderen van de kopsnede

Marjolein en Ine vervolgen hun 'rebacking' - handelingen volgens de aanwijzingen van Nick Cowlishaw.
Marjolein zet een huls van kraft op de boekrug. Achteraf redeneren we echter dat we de aanwijzing van Cowlishaw om van 'craft' deze huls te maken verkeerd interpreteren. "Craft' is niet wat wij verstaan onder kraftpapier, maar is meer een soort manillakarton van ongeveer 220 gr. Bij Cowlishaw dient deze huls ook direct als ruggenbord en worden de inslagen van het linnen aan kop en staart om deze 'craft' naar binnen geslagen. Onze kraftpapieren huls is daar een beetje te slap voor, ook al bestaat de bovenste laag uit een dubbele strook kraft. Alternatief vinden we daarom om alsnog een dun ruggenbord op deze huls te plakken.

aanbrengen van een huls op de boekrug

een groef maken in het plat

Nadat het linnen van het plat is opgelicht, moeten we in het plat een groef snijden, waarin de nieuwe linnen rugbekleding weggewerkt kan worden. Met een dunmes én met wat geduld gaat dat redelijk goed.
Vervolgens gaat het boekblok met de borden én de rug omhoog in de blokpers, waarbij gelet moet worden op het open zetten van de groeven. Dan lijmen we de strook van het vóór- en achterbord waar het nieuwe linnen moet komen én de groef in, evenals de linnen rug. En dan is het een kwestie van het juist op zijn plaats aanbrengen van het nieuwe linnen.

Na droging van het geheel kunnen de inslagen aan kop en staart naar binnen geplakt worden, de groeven dichtgeplakt en de bovenkant ervan opgeschuurd, zodat er zo min mogelijk verdikking is onder de platbekleding. Daarna wordt het opgelichte linnen van het plat weer vastgelijmd en kan de originele, schoongemaakte rugbekleding op het nieuwe ruglinnen gelijmd worden. Handelingen die Marjolein en Ine thuis af gaan maken, zodat ze volgende maand een 'gerebackt' boek à la Cowlishaw kunnen tonen!